Πρωί πρωί του Σαββάτου, εμείς τα κορίτσια στολίζουμε τα καλαθάκια μας με φυσικά λουλούδια από τους κήπους μας. Πασχαλιές, κρίνοι λευκοί και μοβ, βιολέτες(διαλέντες), τριαντάφυλλα,μαντζουράνες, μαργαρίτες,...έχουν την τιμητική τους, ανάλογα με το τι  έχει προλάβει να ανθίσει, αφού το Πάσχα είναι κινητή εορτή!

Βάζουμε και βαμβάκι στον πάτο του καλαθιού (για να μη σπάσουν τα αυγά) και ξεκινάμε παρέες - παρέες γυρίζοντας όλα τα σπίτια και λέμε το Λάζαρο.

 Άλλο τραγούδι λέμε τα  μικρά και άλλο  τα μεγαλύτερα κορίτσια!

• Ήρθε ο Λάζαρος βαβά

τό κοφ΄νάκι μ΄θέλ΄αυγά                (Τα μικρά κορίτσια)

οι τσεπούλες μ΄κοκκοσούλες

τά χεράκια μ΄πενταρούλες.

• Εις την πόλη Βηθανία, Μάρθα κλαίει και Μαρία

 Λάζαρο τον αδελφό τους ,το γλυκό και γκαρδιακό τους.

Την ημέρα την Τετάρτη κίνησε ο Χριστός για νά ρθει

τότε βγαίνει η Μαρία έξω από τη Βηθανία

και μπροστά του γόνα κλείνει και του πόδες του φιλήνει

-Αν εδώ ταν ο Χριστός μου δεν θα πέθαινε ο αδερφός μου.......(Τα πιο μεγάλα κορίτσια)

Οι νοικοκυρές μας δίνουν φιλέματα: χρήματα,κοκόσιες,αυγά......(ότι έχει η κάθε μία)

Βέβαια υπάρχει και ο συναγωνισμός... ποια παρέα θα έχει τα καλύτερα στολισμένα καλάθια.....

Το μεσημέρι γίνεται η η μοιρασιά με απόλυτη δικαιοσύνη, ένα σου κι ένα μου. Μετά τη μοιρασιά τα αυγά πηγαίνουν στο σπίτι να παραδοθούν στη μητέρα...

• Από την εργασία των μαθητών της Ε΄Τάξης στην Ευέλικτη Ζώνη με τίτλο: "Διαγενεακή προσέγγιση της τοπικής Ιστορίας, Αμφίκλεια-Δαδί"